Gün içinde ne çok endişeleniyoruz…
Trafik çok, işe geç kalır mıyım?
Arabayı yeni yıkattım, ya yağmur yağarsa?
Projeyi yetiştirebilecek miyim?
Bunlar gibi ufak tefek endişeler her birimizin zihninden muhakkak geçer. asıl bizim üzerinde konuşacağımız, gün boyu veya daha uzun süreler içimizi kemiren endişeler!
“Korktuğun başına gelir” tam da anlatmak istediğimin çok güzel ifadesi.
Korktuğumuz ve daha olmamış bir şeyi “acaba olur mu” diye şimdiye taşıdığımız zaman korkumuzu gereksiz bir şekilde yaratmaya başlıyoruz.
Neden?
Çünkü o sırada endişe yaşıyoruz ve O korkuya odaklanıyoruz.
Endişe, stres, kaygı neden kaynaklanır?
Şimdiki an’a odaklanmamaktan! An’da kaldığında seni kaygılandıran asıl şeyi daha kolay anlarsın ve o an yapacak bir şeyin olmadığını net görebilirsin.
O yüzden en güzel şey gelecekle ilgili bir şey hakkında endişe içine girdiğimizde şu alana geçmek. “Eğer olursa o zaman düşünürüm.”
Problem daha olmadan problemi kendimize yaşatmanın hiçbir anlamı yok. Problem olursa o zaman düşünürsün.
Darel Rutherford’un dediği gibi :
“Endişe Negatif Duadan Başka Birşey Değildir”